In petriskûtel is in ûndjippe, silindryske, transparante en typysk sterile kontener dy't brûkt wurdt yn laboratoaria foar it kweken fan mikro-organismen, lykas baktearjes, skimmels of oare lytse organismen. It is neamd nei syn útfiner, Julius Richard Petri. In petriskûtel is meastentiids makke fan glês of dúdlik plestik, en it deksel is grutter yn diameter en wat konveks, wêrtroch't meardere skûtels maklik stapelje kinne. It deksel foarkomt fersmoarging, wylst it noch genôch luchtstream mooglik makket. Petriskûtels binne fol mei in fiedingsmedium, lykas agar, dat in stypjende omjouwing biedt foar de groei fan mikro-organismen. Nutriïnt-agar befettet bygelyks in mingsel fan fiedingsstoffen, ynklusyf koalhydraten, aaiwiten en oare essensjele eleminten dy't nedich binne foar mikrobiële groei. Wittenskippers brûke petriskûtels foar ferskate doelen, ynklusyf: It kultivearjen fan mikroorganismen: Petriskûtels meitsje it mooglik foar wittenskippers om ferskate mikroorganismen te kultivearjen en te groeien, dy't yndividueel of kollektyf waarnommen wurde kinne. It isolearjen fan mikroorganismen: Troch in stekproef op in petriskûtel te smiten, kinne yndividuele koloanjes fan mikroorganismen isolearre en apart bestudearre wurde. It testen fan antibiotika-gefoelichheid: Mei it brûken fan antibiotika-impregnearre skiven kinne wittenskippers de effektiviteit fan antibiotika tsjin spesifike mikroorganismen bepale troch de sônes fan ynhibysje om 'e skiven hinne te observearjen. Miljeumonitoring: Petriskûtels kinne brûkt wurde om loft- of oerflakmonsters te sammeljen om de oanwêzigens fan mikroorganismen yn in bepaalde omjouwing te bepalen. Petriskûtels binne in fûneminteel ark yn mikrobiologyske laboratoaria, en helpe by ûndersyk, diagnoaze en de stúdzje fan mikroorganismen.
